500 jaar schilder Rafaël

juli en augustus 2020, Urbino

Raffaello Sanzio werd op 28 maart 1483 geboren in Urbino, in Le Marche, destijds een belangrijk centrum van kunst en cultuur in het hertogdom van Montefeltro, en hij stierf in Rome op 6 april 1520. Zijn eerste meester was zijn vader Giovanni Santi, van wie een van zijn belangrijkste werken in de 15e eeuwse kerk van San Domenico in Cagli te zien is, in de Cappella Tiranni.
De engel aan de linkerkant beneden van dit schilderij stelt, wordt beschouwd als een portret van Rafael op negenjarige leeftijd.

Na de dood van zijn vader was Rafael leerling bij Perugino, van 1500 tot 1506, onder wie hij aan fresco's werkte in Perugia, daarna ging hij naar Florence, waar hij vooral werd beïnvloed door Leonardo da Vinci en door Michelangelo. In 1509 kreeg hij een opdracht van paus Julius II in Rome, die een aantal privévertrekken opnieuw wilde laten decoreren. Al heel snel goldt hij in het Vaticaan, na Michelangelo, als de belangrijkste kunstenaar. Zo maakte hij architectuurontwerpen, was de stadsarcheoloog van Rome en vervulde verder een aantal andere belangrijke functies. De kunst van Rafael geeft een goed inzicht in de 16e eeuwse Europese kunst in het algemeen. Hij is verder de rest van zijn korte leven in Rome gebleven, waar hij stierf op zijn zevenendertigste verjaardag op het hoogtepunt van zijn carrière en werd begraven in het Pantheon, een eer die alleen aan de grootste schilders en gekroonde hoofden werd toegekend. Hij wordt universeel beschouwd als een van de belangrijkste schilders van de Italiaanse Renaissance.
Nu, 500 jaar na zijn dood, vinden er verschillende belangrijke tentoonstellingen plaats, waaronder in Urbino, in de Galleria Nazionale delle Marche, in het Bischoppelijk Museum van Loreto, in het Museum van Palazzo Pianetti in Jesi, in de Galleria Nazionale van Perugia en de Pinacoteca Comunale in Città di Castello, beide in Umbriė. Het geboortehuis van Rafaėl in Urbino is een museum dat, behalve op maandag, dagelijks te bezoeken is.